آئین مستان

میگن یه روز توی مدینه

همون جایی که شهر حزینه

چهار امام غریب شیعه

که قبرشون تو خاک بقیعه

داشتن ضریحُ یه سایبونی

نشونه ای بود تو بی نشونی

آه واویلا

اما یه روزی یه عده ملعون

کردن دلای شیعه رو محزون

اون ضریحُ اون حریم پاکی

به دستشون شد چهار قبر خاکی

دیگه نه صحنی نه یه رواقی

نه یه ضریحُ نه یه چراغی

تا کی خدایا شیعه ی مولا

غریب بمونه ، غریب تنها

کاشکی بشه تا بیاد آقامون

که دل محزون بگیره سامون

بیاد که این دل براش ببازیم

برا اماما حرم بسازیم

آه واویلا

باز نشسته دلم به پای مدینه

شکر خدا عاشق دیار حبیبم

شکر خدا که شدم گدای مدینه

بال فرشته است، سایبان قبورش

بال فرشته است،خاک پای مدینه

در کفنم تربت بقیع گذارید

صحن بقیع است، کربلای مدینه

کرب و بلا می­شود دوباره مجسم

تا که به یاد آورم عزای مدینه

دست من و لطف دست با کرم تو

جان به فدای بقیع بی حرم تو

کریم کار به جز جود کرم نداره

آقام تو مدینه است ولی حرم نداره

شهید اونی که سری به تن نداره

آقام رو زمینه ولی کفن نداره

بشکند دستی که ویران کرد این گلخانه را

درعزا بنشاند او ، شمع و گل و پروانه را

بشکند دستی که هتک حرمت این خانه کرد

شیعه را سوزاند و خون در قلب صاحبخانه کرد

درون قلب جهان ، انقلاب گشته بیا

نفس ، بدون تو همچون عذاب گشته بیا

نظاره کن به فرا سوي مدینه و ببین

حرم به دست حرامی خراب گشته بیا

این گلستان نبی بار دگر ویران شده

چشمهاي منتقم ، بار دگر گریان شده

بعد تخریب بقیع و این ستم در آن دیار

گشت روشن ، از چه قبر فاطمه پنهان شده

محمد حسین بهجتی « شفق »

غروب و غم هوای بقیع / غروب مدینه شبای بقیع

گرفته دلم برای بقیع / برای غم غصه های بقیع

از این همه غربت خدا چه کنم / از این همه غربت خدا چه کنم

 بیچاره کبوترای بقیع / تو حسرتِ گنبد طلای بقیع

کجا بپرن کجای بقیع / که جایی ندارن به جای بقیع

از این همه غربت خدا چه کنم / از این همه غربت خدا چه کنم

چشمام دریای خون / قبرا بی سایه بون

اشکام مثل بارون می باره

جز خاک چی می بینی / رو خاک ها می شینی

از این غم سنگینی همواره

آی مدینه آقام حرم نداره نداره نداره

بیاید تو بقیع قدم بزنیم / ایشاالله همین جا حرم بزنیم

هوای غم و بهم بزنیم / قدم توی باب الکرم بزنیم

کنار مزار امام حسن / کنار مزار امام حسن

ترانه دل نوای حسن / ضریحی بسازیم برای حسن

بیاید همه برای حسین / بریم همه پایین پای حسن

به دور ضریح زیر بام حسن / به دور ضریح زیر بام حسن

هر چی دارم آقا / کار بارم آقا

قلب زارم آقا نذر تو

من به پات افتادم / پرواز دادی یادم

خونه ام خانوادام نذر تو

آی مدینه آقام حرم نداره نداره نداره

یه مدینه، یه بقیع

یه بقیع و یه مزار خاکی و بی سایبون

که دلارو کرده خون

نه حرم، نه رواقی

نه یه شمعی و نه چراغی

نه یه خادم، نه یه زائر

که روی خاکش بریزه آب

میسوزونه قبرشو آفتاب

یعنی میاد یه روز میاد که

یه سنگ قبر براش بزاریم

آخر برات یه گنبد طلا می سازیم

حرم مثل حرم امام رضا می سازیم

ای سلام ما نثارت ای بقیع

ای دل ما بی قرارت ای بقیع

آن دیاری که شد از وهابیت

بارها بر تو جسارت ای بقیع

کعبه ی دلهای زار شیعه ای

ای دل ما هم جوارت ای بقیع

یاد تو ای وادی غربت کند

هر دلی را پر حرارت ای بقیع

کی شود تا سر به دیوارت نهم

لحظه ای باشم کنارت ای بقیع